Μια όμορφη Αυγουστιάτικη βραδιά εγγλέζικου

 

Βρισκόμαστε στα μέσα του Αυγούστου, έναν μήνα που φημίζεται για τα μελτέμια και τις υψηλές θερμοκρασίες του.

Με την τεχνική του Spinning τα αποτελέσματα είναι μηδαμινά αυτή την περίοδο του χρόνου εξαιτίας του γόνου που έχει κατακλίσει της ακτές μας, με συνέπεια τα ψάρια – θηρευτές που αναζητούμε με αυτή την τεχνική να έχουν άφθονη τροφή. Το γεγονός αυτό σε συνδιασμό με τον φόρτο εργασίας για εμάς που έχουμε παραμείνει στην Αθήνα, οδήγησε την παρέα σε ένα ψαρεματάκι πιο χαλαρό και ξεκούραστο αλλά συνάμα πολύ αποδοτικό. Φυσικά αναφέρομαι στην τεχνική του εγγλέζικου όπου ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες έχει την τιμητική της. Η παρέα θα αποτελούνταν από άλλα δύο άτομα τα οποία δεν θα ήταν άλλα από τον Γιώργο και τον Γιάννη, δυο πολύ καλά φιλαράκια όπου δεν χάνουμε ευκαιρία για ένα ψάρεμα παρέα όταν φυσικά το επιτρέψουν οι συνθήκες και οι υποχρεώσεις.

Το παρεάκι

  Αφού λοιπόν καταλήξαμε στην παρέα αλλά και στο είδος του ψαρέματος δεν έμενε παρά να αποφασίσουμε για το μέρος. Μετά από όχι και πολύ σκέψη αποφασίσαμε να επισκεφθούμε ένα κοντινό μέρος στην Αττική όπου είχαμε πάρει κάποια ψαράκια στο παρελθόν και είχαμε τουλάχιστον δυο χρόνια να το ξανά επισκεφθούμε. Το συγκεκριμένο μερος είναι ενα λιμάνι με μετρια σε βάθος νερά και ομαλο βυθό.Λόγω των υψηλών θερμοκρασιών κατά τη διάρκεια της ημέρας καταλήξαμε ότι το ιδανικότερο θα ήταν ένα βραδινό ολονύχτιο ψάρεμα μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες τις επομένης. Έτσι λοιπόν και έγινε…..

Παρόλο την άπνοια ειχε πολλα ρευματα

 Φθάνοντας στο σημείο ξεκινήσαμε να στήνουμε τους εξοπλισμούς μας αφού πρώτα ρίξαμε μια αναγνωριστική ματιά στον τόπο για τυχόν ρεύματα καθώς και για να δούμε το κατά πόσο τα νερά ήταν διαυγή. Αυτό που παρατηρήσαμε ήταν ότι παρόλο που είχε σχεδόν άπνοια τα ρεύματα ήταν έντονα με κατεύθυνση πότε από τα δεξιά και πότε από τα αριστερά. Τα νερά ήταν πολύ θολά αλλά αυτό εξηγείται μιας και την προηγούμενη μέρα επικρατούσαν άσχημες καιρικές συνθήκες με αέρα και βροχή. Από δολώματα είχαμε εξοπλιστεί με το κλασικό μπικατίνι καθώς και με μερικές ζωντανές γαριδούλες που βρήκαμε στον τόπο.

Εδώ φαίνεται πόσο θολά ήταν τα νερά

Κατά τις πρώτες όμως βολές διαπιστώσαμε ότι τα ρεύματα θα μας έκαναν τη ζωή δύσκολη οπότε αλλάξαμε τους φελλούς μας με άλλους μεγαλύτερου βάρους και μιας και το μαλάγρωμα ήταν σχεδόν ανέφικτο αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε για δόλωμα μόνο ζωντανές γαρίδες..

Ο Γιώργος ρεμβάζοντας

 Οι ώρες περνούσαν αλλά εκτός από τον χαβαλέ και τα πειράγματα μεταξύ μας, δεν τίμησε τίποτα τα αγκίστρια μας παρόλο που δοκιμάσαμε σε βυθό και μεσόνερα. Η μόνη λογική εξήγηση που δώσαμε ήταν ότι επειδή ακούγαμε παφλασμούς από κυνήγια αραιά και που στη ησυχία της νύχτας, υποθέσαμε ότι πιθανόν να είχε μπει κάποιο κοπάδι με κυνηγόψαρα όπως είναι για παράδειγμα οι λούτσοι και τα γοφάρια, με αποτέλεσμα όλα τα υπόλοιπα ψάρια να παραμένουν ανενεργά.

Ο Γιάννης ετοιμοπόλεμος

Ξημερώνοντας τα ρεύματα έκοψαν όπως και τα κυνήγια. Έτσι βάλαμε ξανά πιο διακρίτικους και ελαφριούς φελλούς, μικρύναμε το μέγεθος των αγκιστριών και αρχίσαμε να δολώνουμε ξανά μπικατίνι μιας και μπορούσαμε πλέον να μαλαγρώσουμε. Οι πρώτες τσιμπιές δεν άργησαν να φανούν αλλά ως επί το πλείστον ήταν από μικρόψαρα όπως σπαράκια, σαργουδάκια και μικρές τσιπουρίτσες, όπου όλα μετά από προσεκτικό απαγκίστρωμα επέστρεφαν ξανά πίσω να μεγαλώσουν. 

Μικρή τσιπουρίτσα που επέστρεψε πισω

 Είχε ξημερώσει για τα καλά όταν ο Γιώργος πήρε ένα καλό κατέβασμα στο φελλό και μετά το απαραίτητο κάρφωμα πάλεψε με μια ωραία τσιπούρα όπου μετά από μερικά κεφάλια μπήκε τελικά στην απόχη.  

Η ώρα της μάχης

Μετά από λίγο ο Γιάννης φέρνοντας έξω ένα μικρόψαρο ένιωσε ένα έντονο τράβηγμα και προς έκπληξή μας έβγαλε έξω το ψάρι….μισό….. Εξαιτίας του πολύ καθαρού κοψίματος υποθέσαμε ότι θα ήταν κάποια χελώνα μιας και στην περιοχή κυκλοφορούν αρκετές.

Ο Γιάννης με το μισό του ψάρι

 Πράγματι λίγο αργότερα μια μεγάλη χελώνα πέρασε ακριβώς μπροστά μας επιβεβαιώνοντας την υποψία μας. 

Ιδου ο υπαίτιος

Ο ήλιος είχε ανέβει για τα καλά αρχίζοντας πλέον να μας ζεσταίνει οπότε και κάναμε τις τελευταίες μας βολές προτού πάρουμε το δρόμο της επιστροφής. Το τελευταίο κρατήσιμο ψάρι το πήρε ξανά ο Γιώργος λίγο αργότερα το οποίο ήταν ένα ωραίο κοκκάλι, χαρίζοντας του άλλη μια ωραία μάχη.

Ο Γιώργος με το κοκκάλι του

Μετά από τις απαραίτητες αναμνηστικές φωτογραφίες τα μαζέψαμε ανανεώνοντας το ραντεβού μας για την επόμενη φορά και επιστρέψαμε γεμάτοι πλέον από όμορφες εικόνες και στιγμές. 

Ο Γιώργος με την τσιπούρα του

Καλή συνέχεια καλοκαιριού σε όλους.

 

 

Του Γιάννη Καποδιστρια