Η συνάντηση με την βασίλισσα

Αναφερόμενος στη λέξη βασίλισσα δεν θα μπορούσα να αναφερθώ κάπου αλλού εκτός απο την συναγρίδα.
Ένα ψάρι πανέμορφο, πολύ νόστιμο και μαχητικότατο. Αναμφισβήτητα είναι όνειρο και στόχος όλων σχεδόν τον ψαράδων, παράκτιων και μη, επαγγελματιών καθώς και των ψαροντουφεκάδων.
Όσον αφορά την παράκτια αλιεία της, μπορώ να πω οτι με τεχνικές όπως το Heavy Casting και το Shore Jigging έχουν βγει πολλά και αξιόλογα ψάρια, πράγμα που τείνει να γίνει κάτι συνηθισμένο.
Με την τεχνική του Spinning όμως τι γίνεται? Εκει θα γίνει η διαφορά μιας και τα ψάρια που έχουν βγει είναι πολύ λιγότερα. Επίσης, επειδή με το spinning απευθυνόμαστε σε άλλου είδους ψάρια, κυρίως αφρόψαρα, ο εξοπλισμός μας είναι πολύ πιο light απ οτι στις τεχνικές που προανέφερα, οπότε μια συναγρίδα στις σαλαγκιές μας δεν θα μπορούσε παρά να είναι ένα ψάρι τρόπαιο.
Κάπως έτσι ξεκίνησα και εγώ ένα πρωινό την ψαρευτική μου εξόρμηση, με στόχο τι άλλο φυσικά?....κάποιο αφρόψαρο.
Μετά από μισή ώρα περπάτημα πάνω σε άσχημα βράχια έφτασα στο σημείο όπου είχα επιλέξει απο την προηγούμενη μέρα να πάω. Το μέρος αποτελούνταν απο βαθιά νερά και άγριο απο τα βράχια βυθό.

Ο εξοπλισμός μου αποτελούνταν από ένα καλάμι για medium spinning με c.w τα 10-40γρ και ένα μηχανισμό 2500 γεμισμένο με νήμα 1.2 pe. Για παράμαλλο είχα επιλέξει ένα fluorocarbon στα 0.40mm αφού στο μέρος γνώριζα οτι κυκλοφορούν μεγάλοι λούτσοι και παλαμίδες.
Οι βολές ξεκίνησαν και παρόλο που πέταξα πολλά τεχνητά, το μόνο που με τίμησε σε αφρό και μεσόνερα ήταν μια μικρή λίτσα η οποία βάρεσε σε Duo Terrif DC9 Bullet και φυσικά μετα την απαραίτητη αναμνηστική φωτογραφία ξαναγύρισε στο νερό.

Η ώρα είχε περάσει και αποφάσισα να δοκιμάσω να ψαρέψω και στα χαμηλότερα στρώματα του νερού. Περνάω λοιπόν στην παραμάνα το Duo Tide Minnow Flyer 140 σε χρωματισμό ζαργανας και πραγματοποιώ βολή. Αφήνω το τεχνητό να βυθιστεί καλά με ρίσκο να το χάσω στον άσχημο βυθό και ξεκινάω ανάκτηση.
 Στα μισά της διαδρομής ένιωσα το πιο βίαιο σταμάτημα στα τόσα χρόνια που κάνω spinning και το ψάρι ξεκίνησε να πέρνει φρένα για πλάκα παρόλο που ήταν ήδη αρκετά σφιχτά. Εγω τρομπάροντας και μαζεύοντας κατάφερνα να το φέρνω κοντά μου σιγά σιγά. Υπήρχαν στιγμές που νόμιζα οτι το ψάρι είχε βραχώσει ενώ μετά συνειδητοποιούσα ότι ερχόταν εκατοστό εκατοστό. Σε κάποια στιγμή μου βραχώνει πραγματικά....το αφήνω μερικά δευτερόλεπτα σε κόντρα και ξεβραχώνει μόνο του. Μετά απο λίγο πάλι τα ίδια...αυτό συνεχίστηκε άλλες δύο φορές μέχρι που το έφερα κοντά μου.....

 Ήταν μια συναγρίδα  η οποία προσπαθούσε να κόψει το παράμαλλο τριβοντάς το στα βράχια προκειμένου να ελευθερωθεί. Αντικρίζοντας τα χρώματα της μες το νερό....μωβ, ροζ, μπλε....δεν πίστευα στα μάτια μου. Όταν πια απόχιασα το ψάρι και το ξάπλωσα στα βράχια τότε ηρέμισα πραγματικά και έκατσα να το κοιτάζω μην μπορώντας να συνειδητοποιήσω ότι είχα βγάλει ένα τέτοιο ψάρι στο spinning.

Πανέμορφα τα χρώματα της

Στο τεχνητό την ίδια κιόλας μέρα αντικαταστάθηκαν οι σαλαγκιές με καινούριες μιας και κάποιες είχαν ανοίξει παρόλο το μικρό σχετικά μέγεθος του ψαριού. Μάλλον είχα και αρκετή τύχη με το μέρος μου....

Φυσικά μετά απο αυτό τα μάζεψα και πήρα το γυρισμό για το σπίτι γεμάτος και χαρούμενος για το αποτέλεσμα. Μακάρι να ζήσετε και εσείς τέτοιες στιγμές στο spinning γιατί εκτός απο την χαρά που προσφέρουν είναι και σχολεία για τον καθένα.



Του Γιάννη Καποδίστρια