Για σαργούς σε βαθιά λιμάνια

Μετά από αρκετά ψαρέματα εγγλέζικου σε βραχώδη μέρη με στόχο τους σαργούς, είπαμε να δοκιμάσουμε και σε ένα βαθύ λιμάνι για το οποίο είχαμε ακούσει καλά λόγια.
Μέρη με πολύ βαθιά νερά ήταν πρόκληση για μας μιας και οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές από αυτές που έχουμε συνηθήσει να ψαρεύουμε αλλά και το να φέρεις ένα καλό ψάρι απο μεγάλο βάθος με ψηλά εργαλεία είναι ένα αρκετά δύσκολο κομμάτι μερικές φορές.

Τέτοιοι σαργοί δύσκολα ανεβαίνουν από τα 10+ μέτρα βάθος

Η γνωστή παρέα μαζεύτηκε και αφού εφοδιαστήκαμε με τα δολώματα της επιλογής μας ξεκινήσαμε για τον προορισμό μας. Το μέρος ήταν ένα λιμάνι με βαθιά νερά τα οποία ξεκινούσαν από τα 10 περίπου μέτρα μπροστά στον ντόκο και μετά τα 3 μέτρα έκανε ενα απότομο σκαλοπάτι με το βάθος να φτάνει τα 15+ μέτρα. Εφόσον λοιπόν είχαμε ήδη αρκετό βάθος μπροστά μας αποφασίσαμε να ψαρέψουμε ακριβώς μπροστά απο τον ντόκο.
Ξεκινήσαμε λοιπόν το στήσιμο....

Όπως καταλαβαίνετε με τις κλασικές αρματωσιές που χρησιμοποιούμε με ερματίσματα +1 και +2 δεν μπορούσαμε να ψαρέψουμε σε μέρη όπως αυτό με τέτοιο βάθος και ρεύματα. Οπότε συρόμενες αρματωσιές με ερμάτισμα φελλού +4 και +5 ήταν μονόδρομος. Λόγω των ρευμάτων στην περιοχή προσαρμόσαμε το μεγαλύτερο μέρος του συνολικού έρματος ακρίβως κάτω απο τον φελλό με 2 η 3 μολυβάκια τους ενός γραμμαρίου πολύ κοντα το ένα με το άλλο προκειμένου να κάνουμε την αρματωσιά λιγο πιο "σταθερή". Έπειτα προσθέσαμε και τα υπόλοιπα μολυβάκια σε πιο αραιή διάταξη.

Από δολώματα είχαμε εφοδιαστεί με το κλασικό μπικατίνι αλλά και με φαραώ ο οποίος θεωρείται το κατ' εξοχήν νούμερο ένα δόλωμα για τον σαργό. Μαλάγρα δεν χρησιμοποιήσαμε μιας και ήταν δύσκολη υπόθεση να φτάσει όπως πρέπει εκεί που θα ψαρεύαμε λόγω των ρευμάτων.

Άλλο ένα χαρακτηριστικό του φαραώ ομως είναι ότι όσο ψαρεύει, ταυτόχρονα μαλαγρώνει με το αίμα του και αυτό ήταν ένα ακόμα στοιχείο που τον επιλέξαμε σαν δόλωμα.

Σπουδαίο δόλωμα για τους σαργούς ο φαραώ

Οι τσιμπιές δεν άργησαν να φανούν. Τα ψάρια έτρωγαν με μανία τα δολώματά μας με μια ιδιαίτερη προτίμηση στον φαραώ, τραβώντας απότομα τους φελούς μας κάτω. Με ήρεμες κινήσεις και σωστή λειτουργεία των φρένων έμπαιναν τελικά στην απόχη.

Τα ψάρια έτρωγαν καθ'όλη την διάρκεια της εξορμησής μας και όταν κάποια στιγμή έκοψαν πήραμε το δρόμο της επιστροφής με γεμάτες της μπαταρίες μας πλέον. Ψάρια δεν πήραμε πολλά, αλλά όσα πήραμε ήταν σε ωραίο μέγεθος.

Του Γιάννη Καποδίστρια